تو کیستی



		تو کیستی

نویسنده: نادر قاصد
کاش می دیدمت فقط یک بار اندوه جانکاهی است که من چنین دوست می دارمت و نمی دانم تو کیستی تنها عطر تو در دلم پیچیدست تمام رؤیاها را به دنبالت گشته ام و هیچ آرزوئی تصویر تو در چشم من نبود قلب من از خیال تو سنگین است و آغوشم از لمس تو خالی تمام ابر ها را پیموده ام و هیچ کس در باران آشنای من نبود شب من از ماه تو مهتابی است و من تو را در هیچ آسمانی نمی یابم کوچه های دلم آغشت? بوی توست ردّ پای تو تمام بن بست ها را می گشاید و دلم را به قبیل? تو کوچ می دهد و من بی سرزمین چون باد مسافر جاده های بی مقصدم شاید غریبه ای از روبرو می آید که آشنای من باشد کاش می دیدمت فقط یک بار اندوه جانکاهی است که من چنین دوست می دارمت و نمی دانم تو کیستی


	نظرات شما ()
			جمعه 90 شهریور 18 ساعت 3:49 عصر



		لیست کل یادداشت های این وبلاگ

خیانت بازی سرنوشت آغوش دروغ گفت زن تو کیستی عشق خدا جون مرگ کودک عشق من

	پارسی بلاگ

[ و به فرزند خود حسن ( ع ) فرمود : ] پسرکم چهار چیز از من بیاد دار ، و چهار دیگر به خاطر سپار که چند که بدان کار کنى از کرده خود زیان نبرى : گرانمایه‏ترین بى‏نیازى خرد است ، و بزرگترین درویشى بیخردى است و ترسناکترین تنهایى خودپسندى است و گرامیترین حسب خوى نیکوست . پسرکم از دوستى نادان بپرهیز ، چه او خواهد که تو را سود رساند لیکن دچار زیانت گرداند ، و از دوستى بخیل بپرهیز ، چه او آنچه را سخت بدان نیازمندى از تو دریغ دارد ، و از دوستى تبهکار بپرهیز که به اندک بهایت بفروشد ، و از دوستى دروغگو بپرهیز که او سراب را ماند ، دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نمایاند . [نهج البلاغه]


	عشق